VW Golf MK5

Golf MK5:

Nazwa modelu: 1K
Lata produkcji: 2003 – 2009
Produkowany w wersjach: dwu oraz cztero-drzwiowej, cztero-drzwiowy sedan (Jetta), Variant (kombi), Golf Plus (kompaktowy MPV), Cabrio – niestety typowego Golfa piątej generacji w otwartej wersji nie było, pojawił się za to Volkswagen EOS na płycie Golfa
Najszybsza wersja: R32 250km (0-100 – 6.2s, vmax: 250km/h, 1/4mili: ?)
Współczynnik oporu powietrza wynosił 0.325 w podstawowej wersji Golfa MK5.
Volkswagen Golf MK5 otrzymał III miejce w konkursie na Samochód Roku 2004. Natomiast w programie Top Gear Golf GTI uzyskał miano Samochodu Roku 2004! Rok później powtórzył to inny „bolid” ze stajni VAG – mianowicie Bugatti Veyron.

Sierpień 2003 to premiera piątej generacji Volkswagena Golfa.

(Volkswagen Golf MK5)

Produkcja została rozpoczęta w trzech miejscowościach: Wolfsburg, Mozela i Bruksela, wyprodukowano 130tyś sztuk w 2003 roku. W marcu 2004 roku zostaje wprowadzona unowocześniona jednostka TDI 90koni na pompowtryskiwaczach. Listopad 2004 to początek sprzedaży Golfa MK5 GTI, dopiero w styczniu 2006 roku zostaje on wprowadzony do sprzedaży w USA. W maju 2006 roku przedstawiona zostaja specjalna wersja na 30-lecie Golfa GTI.

 

Luty 2006 – premiera modelu GT, unikatowa konstrukcja TSI czyli silnik o pojemności 1.4 wyposażony w kompresor i turbinę o mocy 170km z bezpośrednim wtryskiem paliwa.

Ciekawostki: 8 listopada 2005 roku wyprodukowano 24-milionowego Golfa


Październik 2008 – model MK5 zostaje zastąpiony (szybciej niż to planowano) modelem – MK6.

VW Golf MK4

Golf MK4:

Nazwa modelu: 1J
Lata produkcji: 1997 – 2003
Produkowany w wersjach: dwu oraz cztero-drzwiowej, dwu i cztero-drzwiowy sedan (Bora), Variant – także Bora (kombi)
Najszybsza wersja: R32 242km (0-100 – 6.6s, vmax: 247km/h, 1/4mili: 15s – amerykańska wersja robi prawdopodobnie wysokie 13tki nawet!)

Wrzesień 1997 roku to premiera czwartej generacji VW Golfa na targach IAA we Frankfurcie. Nowe nowoczesne silniki dla wersji GTI: 1.8T 20V 150KM ze sprężarką firmy Garett, 2.3 V5 150KM. Pierwszy silnik czterocylindrowy o pięciu zaworach na cylinder oraz pierwszy silnik pięciocylindrowy w tej klasie samochodów. Całkowicie ocynkowane nadwozie z 12-letnią gwarancją na perforację (przerdzewienie). Doskonała jakość wykończenia oraz materiałów wzięte wprost z Audi. W maju 1999 roku debiutuje wersja Kombi. Luty 2001 roku pojawiają się w ofercie silniki z pompowtryskiwaczami o mocach odpowiednio: 101, 115, 130 i 150koni.
W marciu 1998 roku trzecia generacja modelu cabrio otrzymuje przód z MK4 oraz kilka elementów tyłu i wnętrza.

(Volkswagen Golf MK4 Cabrio)

Od lipca 1998 rusza sprzedaż golfa czwartej generacji wyposażonego w napęd 4motion (ze sprzęgłem Haldex) napędzanego na obie osie. Początkowo z silnikiem 1.8 20v 125km. W kwietniu 1999 roku debiutuje silnik 1.9 TDI PD 115km, czyli diesel wyposażony w pompowtryskiwacze. W sierpniu przedstawiony zostaje model Kombi. Luty 2000 roku to jedna z poważniejszych wpadek serwisowych VW, 1900 aut wyposażonych w silniki z pompowtryskiwaczami o mocy 115 zostaje odesłanych do serwisu w celu naprawy silników (problemy z tłokami?). We wrześniu 2000roku zostaje wyprodukowany 20milionowy Golf. Maj 2001 to nowy silnik – 130konny TDI, w listopadzie zostaje wstrzymana produkcja modelu Cabrio.
Sierpień 2002 to pojawienie się modelu R32.

(Volkswagen Golf R32 wersja US)

We wrześniu 2003 pojawia się ostatnia edycja specjalna – Edition.
W lutym 2004 roku model R32 rozpoczyna podbój USA.

Ciekawostki: W 1999 roku nowego Gofa IV generacji kupuje kardynał Joseph Ratzinger, sprzedaje go w 2005 roku, niedługo po ogłoszeniu Josepha Raztingera nowym Zwierzchnikiem Stolicy Apostolskiej auto zostaje sprzedane na ebayu przez anonimowego sprzedawcę za ponad ćwierć miliona euro!

Volkswagen Golf MK4 otrzymał II miejce w konkursie na Samochód Roku 1998.

VW Golf MK3

Golf MK3:

Nazwa modelu: 1H
Lata produkcji: 1991 – 1997
Ilość wyprodukowanych egzemplarzy: 4834797 (4 miliony) w tym 578119 Kombi oraz 171359 Cabrio.
Produkowany w wersjach: dwu oraz cztero-drzwiowej (CL,GL,GT,GTI,GTD,VR6), cztero-drzwiowy sedan (Vento), Cabrio (kabriolet), variant (kombi)
Najszybsza wersja: VR6 174km (0-100 – 7.6s, vmax: 226km/h, 1/4mili: 15.6s)

Wrzesień 1991 to premiera trzeciej generacji Volkswagena Golfa, w listopadzie długo oczekiwana premiera Golfa z silnikiem 2.8 VR6 i mocy 174 koni mechanicznych. I znów -> PIERWSZY SILNIK SZEŚCIOCYLINDROWY W TEJ KLASIE AUT! Prezentacja odbyła się w jak zwykle w Monachium. Auto zdobyło tytuł „Car of the Year in Europe” co spowodowało lawinową sprzedaż. Październik 1992 to premiera modelu GTI 16v, czyli dwa litry pojemności i 150 koni na elektronicznym wtrysku (ABF).

(Volkwagen MK3 GTI)

Luty 1993 przynosi odmianę Syncro (czyli Golf z napędem na 4 koła) z silnikiem 1.8 90koni (ABS). W czerwcu odbywa się premiera silnika TDI o pojemności 1.9 litra i mocy 90koni..i znów -> Pierwszy silnik diesla z bezpośrednim wtryskiem paliwa w tej klasie samochodów. Wrzesień 1993 przynosi premierę modelu Cabrio oferowanego z silnikami 1.6 75km, 1.8 90km oraz 2.0 115km. Również we wrześniu startuje wersja Kombi. Wrzesień 1996 roku to premiera wersji VR6 Syncro z silnikiem o oznaczeniu ABV i mocy 190km znanego z VW Corrado.
Kwiecień 1996 to 20lat Golfa GTI, z tej okazji zostaje wypuszczona specjalna wersja „20 Jahre GTI” z silnikami 2.0 8v 115koni, 2.0 16v 150koni oraz TDI 1.9 110km. Od września tego samego roku Wszystkie modele VW Golf III seryjnie wyposażone w ABS i dwie poduszki powietrzne. Poduszki boczne dostępne w opcji.

Współczynnik oporu powietrza wynosił 0.32 w podstawowej wersji Golfa MK3.
Volkswagen Golf MK3 otrzymał I miejce w konkursie na Samochód Roku 1992.

VW Golf MK2!!!

Golf MK2:

Nazwa modelu: Typ 19 (a, od roku 1989 – 1G).
Lata produkcji: 1983 – 1992 (Do tej pory jest produkowana Jetta po kilku modyfikacjach w Chinach)
Ilość wyprodukowanych egzemplarzy: 6300987 (6 milionów)
Produkowany w wersjach: dwu oraz cztero-drzwiowej (C,CL,GL,GT,GTI,GTD,G60,Rallye,Limited), dwu i cztero-drzwiowy sedan (Jetta) oraz Country (SUV)
Najszybsza wersja: Limited 1.8 16v G60 210km (0-100 – 7.4s, vmax: 231km/h, 1/4mili: ?)

Volkswagen Golf drugiej generacji został zaprezentowany w Monachium we wrześniu 1983 roku, nowy Golf jest składany w nowej zrobotyzowanej fabryce „Halle 54″ w Wolfsburgu w Niemczech. W styczniu 1984 roku ma premiera modelu GTI z silnikiem 1.8 o mocy 112 koni mechanicznych. We wrześniu tego samego roku debiutuje model Jetta.
Marzec 1986 rok to prezentacja wersji GTI 16v, czyli pierwszy silnik 16-zaworowy w tej klasie aut!

(Volkswagen Golf GTI 16v model z 1986 roku)

Kwiecień 1986 to debiut VW Golfa II Syncro 1.8 90KM. Pierwszy samochód w tej klasie z napędem na cztery koła. ABS w standardowym wyposażeniu. Bagażnik ograniczony do 230l. Premiera w Borlänge (Szwecja).
Styczeń 1988 to debiut unikatowego modelu RALLYE (napęd Syncro na 4 koła, G-Lader G60, 160koni mocy, auto wyróżniały szersze nadkola oraz chakterystyczny front – bardzo poszukiwany na rynku wtórnym – prostokątne reflektory z soczewkami). Auto było skontruowane głównie w celu uzyskania homologacji rajdowej przez Volkswagena. Łącznie wyprodukowano 5000sztuk Golfa Rallye oraz 1500 sztuk rajdowych o mocy podwyższonej do 235 koni.

(Volkswagen Golf Rallye kosztował 45tyś DM w 1990 roku)

W 1989 Volkswagen prezentuje prototypowy model City-Stormer z napędem elektrycznym oraz model Hybrid z napędem elektrycznym oraz silnikiem diesla.
Czerwiec 1989 przynosi nam LIMITOWANĄ wersję Golfa MK2 z silnikiem 1.8 G60 16v i mocy 210koni z napędem synco. Wyprodukowano 71 egzemplarzy. Kosztował bagatela.. 68.5tyś DM w 89roku.. dla porównania MK2 CL 1.3 można było kupić już za 18tyś DM a GTI 16v za niecałe 30tyś DM.

(Volkswagen Golf Limited 1.8 G60 16v, 210ps)

Styczeń 1990 to debiut modelu Golf Country, czyli PIERWSZEGO AUTA SUV (teraz Mini SUV, lub Compact SUV) TEJ KLASIE!. Auto było oferowane z silnikami 1.8 8v 98ps (elektroniczny wtrysk DIGIFANT) oraz 1.6 Turbo diesel. Zawieszenie było podwyższone o 14cm w stosunku do serii, produkowane je w austriackiej fabryce firmy Steyr-Puch w Graz, która to także zaprojektowała i produkowała zawieszenia syncro. Wyprodukowano zaledwie niecałe 8000 sztuk golfa Country.

(Volkswagen Golf Country)

W czerwcu 1992 roku zakończo produkcje Golfa drugiej generacji.

Współczynnik oporu powietrza wynosił 0.34 w podstawowej wersji Golfa MK2.
Volkswagen Golf MK2 otrzymał III miejce w konkursie na Samochód Roku 1984.
Ciekawostki: Volkswagen Golf MK2 GTI 16v hamował z prędkości 100km/h w około 46metrów (na tarczach 239mm), wynik całkiem niezły nawet jak na dzisiejsze warunki, przy prędkości 110km/h można było zanotować głośność rzędu 75dBA.

VW Golf MK1

Golf MK1:

Nazwa modelu: Typ 17
Lata produkcji: 1974 – 1983 (Do tej pory jest produkowana wersja City Golf w Południowej Afryce)
Ilość wyprodukowanych egzemplarzy: 6841943 (6 milionów) w tym 388593 kabrioletów oraz 202390 Caddy.
Produkowany w wersjach: dwu oraz cztero-drzwiowej (CL,GL,GTI,GTD), dwu i cztero-drzwiowy sedan (Jetta), Caddy (pickup) i Cabrio (kabriolet)
Najszybsza wersja: GTI 1.8 112km (0-100 – 9s, vmax: 185km/h, 1/4mili: 16.7s)

Pierwsze Golfy MK1 były oferowane w 3 i 5 drzwiowych nadwoziach od sierpnia 1974 roku, model Cabrio zadebiutował w marcu 1979 roku, pierwszy pokaz Cabrio odbył się w St. Tropez.
Model Cabrio produkowany przez firmę Karmann był przez 14 lat, aż do września 1993 (kiedy to odbyła się premiera modelu Cabrio MK3).
Wrzesień 1976 to premiera LEGENDARNEJ wersji GTI, (tworząc własną klasę aut zwanych właśnie GTI!), oferowane było z silnikiem o pojemności 1.6 litra, 110km (zmodyfikowana jednostka z Audi 80 GTE).

(Volkswagen Golf GTI)

Już miesiąc później z taśmy schodzi VW Golf numer 1.000.000. W 1978 roku Volkswagen rozpoczyna sprzedaż w USA (wersja Rabbit produkowana na początku w Niemczech, a od 1979 roku w Pennsylvanii, USA).
Pierwszy Golf w wersji sedan nazwany Jetta schodzi z taśm produkcyjnych w listopadzie 1979 roku. W marcu 1982 Volkswagen wypuszcza wersję GTD, czyli diesel z turbosprężarką, 1.6 litra i 70koni, we wrześniu zostanie przedstawiona zmodyfikowana wersja GTI z silnikiem 1.8 112koni.

W maju 1983 roku Volkswagen przedstawia również kultowy model PIRELLI, to nic innego jak GTI z kilkoma modyfikacjami (od maja do października roku 1983 wyprodukowano około 40tyś egzemplarzy. Każda Pirelka posiada podwójne reflektory ze światłami przeciwmgielnymi, grill z czerwonym paskiem, zielone szyby, 4ro-ramienną kierownicę, zewnętrzne lusterka i zderzaki w kolorze nadwozia, czarny spoiler, alufelgi PIRELLI 6×14″, komputer pokładowy MFA, ekonomizer, czarny winyl na tylnej klapie.

(Volkswagen Golf Pirelli)

Współczynnik oporu powietrza wynosił 0.42 w podstawowej wersji Golfa MK1.
Volkswagen Golf MK1 otrzymał II miejsce w konkursie na Samochód Roku 1975.

Subaru uzależnia!

Filmy palenie GUM!!!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Honda civic!!!

Honda Civic - jak to się zaczęło?

Założycielem przedsiębiorstwa był Soichiro Honda (ur. 1906.11.17 zm. 1991.08.05). Jako 15-latek opuścił rodzinne strony i rozpoczął praktykę w warsztacie samochodowym, pracując między innymi przy budowie samochodu wyścigowego o nazwie Art Daimler. Po sześciu latach Soichiro otworzył własną filię warsztatu samochodowego Art Shokai. W 1929 r. opatentował metalowe szprychy (do tego czasu stosowano kruche drewniane). Rok później Soichiro Honda założył fabrykę pierścieni tłokowych. W wieku 30 lat rozpoczął naukę w technikum w Hamamatsu. Dwa lata później został studentem Tohoku Imperial University. W 1936 roku powrócił do budowania samochodów sportowych i rozpoczął pracę nad modelem Hamamatsu

Dobry pomysł – dwa kółka i silnik

Powojenna Europa, rok 1947, na rynku brakuje wszystkiego, na ulicach królują rowery. Soichiro Honda rozpoczyna produkcję małych silników własnej konstrukcji, które są mocowane do roweru. Mopedy czyli rower z silnikiem spalinowym, stają się coraz bardziej popularnym środkiem transportu. Mimo, iż kapitał firmy Honda Motor Co Ltd. liczy tylko milion jenów, a zatrudnienie obejmuje zaledwie kilkunastu stałych pracowników, firma nie poprzestaje na prostych rozwiązaniach i natychmiast podejmuje konstrukcję coraz bardziej zaawansowanych silników, których przeznaczenie nie ogranicza się do zastosowania tylko w rowerach. W rok po założeniu firmy, wyprodukowano pierwszy motocykl o nazwie Dream D-type z silnikiem dwucylindrowym oraz pojemności 98 ccm. Systematyczne ulepszenia kolejnych motocykli, w których produkcji zaczęła się specjalizować firma powodują, iż motocykle te zaczynają przodować w zawodach sportowych. Od początku lat pięćdziesiątych Soichiro Honda pracował nad stworzeniem własnej reprezentacji i wystawieniem jej w najbardziej prestiżowych wówczas zawodach motocyklowych. Wierzył także, że udział w sporcie, to nie tylko reklama, lecz źródło doświadczeń, dzięki którym można wspinać się na wyższy poziom technologiczny. Przełom lat 1950 i 1960 przyniósł rezultaty wysiłków: pierwsze zwycięstwa w wyścigach TT w klasach 125 i 250 ccm, a potem mistrzowskie tytuły kierowców motocykli napędzanych silnikami Hondy. W 9 lat po rozpoczęciu produkcji jednośladów, a 7 lat od powołania firmy Honda stała się największym japońskim producentem motocykli. Gdy w 1961 r. sprzedaż przekroczyła 100 tys. sztuk miesięcznie, koncern zdecydował się na podbój rynków zagranicznych. Ruszyły montownie w Holandii i Belgii, we Francji motorowery Hondy zdobyły uznanie i nagrody.

Cztery koła są lepsze niż dwa

Ambicja Soichiro Hondy nie zostaje zaspokojona i skłania go ku rozpoczęciu produkcji samochodów. Pierwszym seryjnym samochodem był lekki pojazd dostawczy T 360 (1962 r.), natomiast pierwszy sportowy samochód to dwuosobowe auto w nadwoziu kabriolet i coupe pod nazwą Honda S 500. Auto standardowo posiadało silnik o pojemności skokowej 500 ccm, jednak w ofercie była jednostka mocniejsza o pojemności 800 ccm, która uzyskiwała aż 70KM mocy przy 8000 obr. min. Model S 500 brał udział w wyścigach Spa-Sofia-Liege, zaś wersja S 600 kierowana przez Denny'ego Hulme wygrała główną nagrodę w swojej klasie w wyścigach ADAC 600 Kms zorganizowanych we wrześniu w Nurburging, dając Hondzie pierwsze zwycięstwo podczas rajdów samochodowych. Trzy lata później zaprezentowano Hondę N360 która spełniała wszystkie normy nałożone przez ministerstwo gospodarki Japonii czyli długość do 300 cm,silnik do 360 ccm, spalanie nie większe niż 3,4l/100 km i cena do 250tys. jenów. Honda N360 miała długość 299,5 cm, pojemność czterosuwowego silnika wynosiła 360 ccm i uzyskiwano z niej moc ok. 30KM przy 8 tys. obr/min. Miała przedni napęd, trzystopniową przekładnię automatyczną, osiągała maksymalną prędkość 71 km/h. Auta te były przeznaczone dla młodych Japończyków przesiadających się z motocykli o "stopień wyżej". Samochód trafił dokładnie na początek wielkiego boomu lat sześćdziesiątych na małe samochody. W ciągu 3 lat dołączyło do produkcji kombi L 700. Pozytywna koniunktura gospodarcza w Japonii jak i na świecie, pomogła w rozwoju firmy. Gwałtownie wzrosła produkcja dzięki licencjonowanej pomocy zagranicznej. Nawiązano współpracę z Austinem, Renaultem i Willysem. Rozwój gospodarczy w Europie i USA pozytywnie wpłynął na rozpoczęcie eksportu. Niestety auta eksportowane w świat nie cieszyły się powodzeniem – kupujący wybierali produkty rodzimych rynków. Rynek amerykański także okazał się niezbyt przychylny ale na szczęście dla Hondy wprowadzono na nim ustawę o czystym powietrzu (Clean Air Act), która niejako zmusiła jednak amerykanów do zainteresowania się importowanymi samochodami, które z racji niższych pojemności skokowych zużywały mniej paliwa i mniej emitowały spalin. Honda aby pozostać w grze i liczyć się na dużym rynku amerykańskim musiała jednak opracować auto większe niż model N 360/600 bo to auto było dla amerykanów zwyczajnie za małe.

HONDA CIVIC i silnik CVCC

W 1971 roku firma zaczęła pracę nad nowym modelem samochodu, do którego opracowano silnik, spełniający rygorystyczne amerykańskie normy w zakresie toksyczności spalin nawet bez zastosowania katalizatora. Silnik ten miał specjalną budowę CVCC (Compound Hortex Controlled Combustion - sterowane spalanie zawirowaniem mieszanki) i cechowała go wysoka moc przy małym zużyciu paliwa oraz niskiej emisji toksycznych związków. Tajemnica silnika polegała na tym, że pracował on na ubogiej mieszance (ok. 30% nadmiaru powietrza) i dlatego wydzielał mało toksycznych związków. W silniku została umieszczona dodatkowa komora spalania, do której przez zawór dolotowy wpływała bogata mieszanka (1:10). Po jej zapalaniu do iskry świecy zapłonowej, płomień przemieszczał się do głównej komory spalania, do której przez inny zawór dolotowy wpływała mieszanka uboga (1:17) a na końcu zawór wylotowy uwalniał spaliny powstałe w wyniku 4suwowego cyklu pracy. Silnik miał 3 zawory (2 dolotowe i 1 wydechowy). Za dostarczanie ubogiej i bogatej mieszanki do komór spalania odpowiadał gaźnik. Zasada działania silnika przedstawiała się następująco: w czasie suwu dolotu przez otwarte zawory dolotowe wpadała bogata mieszanka do komory dodatkowej i uboga do komory głównej. Zawory dolotowe zamykały się. Tłok przesuwał się do góry i sprężał mieszankę w stosunku 8,1:1. Świeca umieszczona w komorze dodatkowej zapalała mieszankę bogatą, która płonąc dostawała się do komory głównej spalania i nad tłokiem zapała mieszankę ubogą. Następował suw pracy, tłok przesuwał się w dół. Po osiągnięciu dolnego zwrotnego punktu, tłok wędrował do góry i przez otwarty zawór wylotowy w głównej komorze spalania wypychał gazy spalinowe. Cześć spalin nie wydostawała się z dodatkowej komory spalania, ponieważ nie było w niej zaworu wydechowego. Były kłopoty z dopracowanie modelu silnika związane z emisją węglowodorów, dlatego zmieniono kształt kolektora ssącego w którym, następowało dopalanie mieszanki dzięki dopływowi tlenu pochodzącego z głównej komory spalania. Sama konstrukcja była bardzo nowoczesna jak na tamte czasy. Blok silnika i głowice wykonano z lekkich stopów, wał podparto na 5 łożyskach głównych. Wałek rozrządu napędzany był paskiem zębatym i umieszczony w głowicy. Silnik CVCC był umieszczony poprzecznie z przodu samochodu i napędzał koła przednie. Miał pojemność skokową 1238 ccm i osiągał moc 60KM. Z czasem zwiększono objętość skokową do 1488 ccm co podwyższyło moc do 70 KM. Z silnikiem współpracowała skrzynia biegów manualna (4ro biegowa) lub automatyczna (2biegowa skrzynia Hondamatic). Koncern Honda prawdopodobnie chcąc ograniczyć koszty, nie zastosował drogiego na owe czasy katalizatora i podniósł komplikacje budowy silnika by osiągnąć wynik zgodny z rygorystycznymi normami. Ta właśnie konstrukcja silnika, ten malutki samochodzik sprawił, że w 24 lata od założenia i w zaledwie 9 lat od wyprodukowania pierwszego samochodu nieznana, mała Japońska firma zaistniała na światowym runku. Dostała nawet darmowa reklamę dzięki temu, iż konstrukcja została porównana z innymi ówczesnymi silnikami i wypadła dużo korzystniej. Prasa szukając sensacji rozdmuchała sukces jednocześnie poniżając takich potężnych producentów jak Ford, General Motors oraz Chrysler. Z czasem te firmy jak i Volkswagen, Porsche, oraz firmy japońskie Isuzu, Nissan, Toyota i Mitsubishi kupiły licencję na silnik CVCC. Prawdopodobnie także ze względów politycznych jak i prestiżowych żadna z firm amerykańskich nie wykorzystała licencji skupiając się na silnej rozbudowie katalizatora, które to rozwiązanie umożliwiło samochodom amerykańskim spełnianie norm czystości spalin.

Kariera HONDY CIVIC

Katalizator wprowadzono w 1979 roku choć sam silnik CVCC był produkowany i stosowany jeszcze do 1984 roku w Hondzie civic i od 1976 roku w Hondzie Accord. W 1974 roku rząd amerykański (raczej nieświadomie) pomógł hondzie wprowadzając ograniczenia zużycia paliwa. Amerykańskie koncerny znów miały problemy – w postaci dużego zapotrzebowania na paliwo swoich wysoko pojemnościowych silników. Był nawet okres, że negocjowały z Hondą kupno jednostki napędowej wraz ze skrzynią biegów (korzystny kontrakt dla USA ustalający cenę 711 dolarów za taki komplet) jednakże w ostateczności zwyciężyła duma narodowa, która nie pozwoliła by silniki Hondy jeździły w amerykańskich samochodach. Nie spowolniło to rozwoju zbyt wyraźnie – w 1982 roku Honda otworzyła w Marysville w Ohio fabrykę produkującą Hondy Accord. Konstrukcja Hondy Civic już na początku swego istnienia oferowała wiele nowoczesnych rozwiązań. Oprócz opisanego silnika samochód miał z przodu hamulce tarczowe wraz ze wspomaganiem i regulacją siły hamowania tylnej osi połączone w 2 obwodowy układ hamulcowy. Ponadto nad bezpieczeństwem kierowcy czuwały 3punktowe samoczynnie zwijające się pasy bezpieczeństwa, łamana kolumna kierownicy i wzmocnienia w drzwiach. Do chwili obecnej Honda Civic cieszy się dużą popularnością na całym świecie – produkowana jest już 8 generacja tego modelu.

Technologia Hondy

Honda od pierwszych dni swojego istnienia nie bała się stosować pionierskich rozwiązań. Samochody były nowoczesne technologicznie i posiadały duże osiągi jednocześnie oferując naprawdę zadziwiającą bezawaryjność. Obok 3 zaworowego silnika CVCC stosowano silniki dwu zaworowe na jeden cylinder oraz silniki 4 zaworowe. Honda była jedną z pierwszych firm, która bardzo wcześnie wprowadziła wielozaworowe silniki do seryjnej produkcji – 3cia generacja civic w pełni opierała się na technice 3 zaworowej a 4ta generacja na technice 4ro zaworowej (pomijam budżetowe rzadko spotykane modele na niszowe rynki). Od 1989 roku seryjnie stosowano w Hondzie Civic rozwiązania techniczne opierające się na zasilaniu silnika wielopunktowym sekwencyjnie sterowanym wtryskiem paliwa (MPFI), technice 16sto zaworowej (16 VALVE) oraz systemie zmiennych faz rozrządu, co już w tamtych czasach pozwalało na osiąganie w seryjnym silniku mocy 150KM z pojemności skokowej 1600 ccm i cieszyło fanów adrenaliny obrotomierzem osiągającym bezproblemowo 8000 rpm. Kolejne lata to rozwój wielu tych technologii i ciągłe ich doskonalenie. Warto zauważyć jak dalece zawansowane technicznie są systemy VTEC, iVTEC, ekonomiczny VTEC-E oraz zawieszenie 4 WS, i jak mało awaryjne – samochody z tych lat do dziś jeżdżą po ulicach całego świata dając przyjemność bezpiecznej oraz bezawaryjnej jazdy swoim użytkownikom. Kiedyś niedoceniane w Europie auto jest obecnie jednym z najchętniej wybieranych aut przez fanów tuningu.

Type R

Type R to wersje hondy o szczególnym znaczeniu. Nacisk został tutaj położony na osiągniecie maksymalnie dobrych osiągów przy zachowaniu wysokiej trwałości silnika. Pomimo, że najłatwiej podnieść moc poprzez zwiększenie pojemności silnika lub zastosowanie turbodoładowania Honda zyskała uznanie wytrwale używając swoich wolnossących silników. Silniki takie jak B16A, B18C czy K20A2 znane są na całym świecie. Silniki stosowane w jednostkach Type R opierają się o elementy składowe, których wykonywanie i montowanie odbywa się ręcznie. Ręcznie składa się silnik, montuje części równoważące i tłoki. Wszystkie silniki Type R są wykonywane według tej metody. Specjalnie dla Type R opracowano korbowody. Są one wykonane tak, aby wytrzymały wysokie prędkości obrotowe silnika i w dalszym ciągu są lżejsze niż fabryczne. Polerowane ręcznie są kanały dolotowe, inna jest budowa i powłoka tłoka, ulepszone zawory i sprężyny zaworowe aby potrafiły wytrzymać wysokie obroty i zwiększone dawkowanie paliwa. Zastosowano natryskiwacze oleju zamontowane pod spodem tłoka które zapewniają lepsze chłodzenia oraz zapobiegają wypalaniu się tłoków. Zawieszenie, charakter, układ kierowniczy jak i hamulcowy również zostały wzmocnione oraz ulepszone w tych wersjach. Stylistyka nadwozia oraz wyposażenie wnętrza to produkty, które swoją jakością oraz unikalnym charakterem rozpoznawalne są na całym świecie i przyciągają każdego kierowcę o sportowym zacięciu.

Wynalazki HONDY

Śmiało można powiedzieć, iż Honda przyczyniała się do wynalazku jakim jest quad. Po wojnie konstruowanie lekkich terenówek wykorzystujących technikę motocyklową opatentowali Japończycy z Hondy - stąd często właśnie Japonię określa się jako ojczyznę "All Terrain Vehicle" (wszędołaz). Osamu Takeuchi, inżynier z koncernu Honda, wpadł na dość proste rozwiązanie. Wystarczyło w miejsce tylnego koła motocykla umieścić sztywną oś, a na niej dwa koła zaopatrzone w potężne opony balonowe, by pojazd stał się dużo sprawniejszy w trudnym terenie. Był rok 1967. Pierwszymi nabywcami byli japońscy górale, którym błoto na stokach podczas pory deszczowej uniemożliwiało korzystanie z innych środków transportu. Wkrótce pojazdami zainteresowali się także leśnicy i spragnieni rozrywki amerykańscy hippisi. Honda jako pierwsza na świecie zastosowała wsteczny bieg w motocyklu (Honda Goldwing) oraz zastosowała motocyklowa poziomą miskę olejową. Wcześniejsze rozwiązania spotkały ciągłe wycieki przeciętej pionowo miski. Honda wynalazła i opatentowała znany i kochany przez wszystkich tunerów system VTEC, który pozwolił w roku 1989 na osiągnięcie 150KM z 1600 ccm pojemności i zadowalał się jednocześnie umiarkowanym apetytem na paliwo biorąc po uwagę osiągi. Do dziś tworzy jego kolejne implementacje.

Kalendarium

1947 - rusza produkcja małych silników do rowerów;
1948 - Honda wyprodukowała pierwszy motocykl;
1951 - opracowanie małego silnika 4-suwowego E-Typ o trzech zaworach w głowicy (motocykl);
1959 - Honda ma pierwsze przedstawicielstwo w USA;
1962 - pierwszy samochód dostawczy T360;
1962 - pierwszy samochód sportowy S500;
1964 - sportowy samochód S 600;
1965 - S 600 jest eksportowany. Powstaje S 600 Coupe i SM Coupe oraz samochód dostawczy L 700 i L 700 pickup;
1966 - seryjna produkcja hondy N360 (firma honda najmniejszy producent samochodów w Japonii);
1966 - fabryczny zespół wyścigowy Hondy wygrywa Motocyklowe Mistrzostwa Świata Producentów w klasie 50, 125, 250, 350 i 500 ccm. Po raz pierwszy jedna firma wygrała klasyfikację we wszystkich 5 klasach w jednym roku;
1967 - debiutuje model N 360 - pierwszy, masowo produkowany samochód z napędem na koła przednie wyposażony w zwarty, poprzecznie umieszczony zespół napędowy z lekkim, 2-cylindrowym, aluminiowym silnikiem;
1969 - Motocykl-marzenie, Dream CB 750 Four. Znakomity, czterocylindrowy, chłodzony powietrzem, poprzecznie umieszczony silnik z rozrządem OHC, jakby żywcem przeniesiony z torów wyścigowych;
1971 - pierwszy w historii motocykl z biegiem wstecznym. Honda Gold Wing, produkowana do dziś;
1972 - premiera Hondy Civic z silnikiem CVCC – auto spełnia amerykańskie normy czystości spalin bez użycia dodatkowych systemów poprawiających ich jakość oraz uzyskuje najniższe spalanie wśród samochodów sprzedawanych w USA;
1975 - przygoda technologiczna – motocykl Honda Gold Wing GL1000 okrzyknięto samochodem na dwóch kołach;
1982 - Honda, jako pierwszy spośród japońskich producentów samochodów, buduje i otwiera w Marysville w Ohio fabrykę produkującą Hondy Accord;
1988 - pierwszy na świecie układ elektronicznie sterowanych faz rozrządu i skoku zaworów – VTEC;
1989 - Soichiro Honda jako pierwszy obywatel Japonii został włączony w poczet The Automobile Hall of Fame, w USA. Rok później Federation Internationale de Automobile uhonorowała go medalem za zasługi w wyścigach Formuły 1;
1991- śmierć założyciela marki p. Soichiro Honda;
1991- do chwili obecnej - kolejne modele Hondy civic, kolejne implementacje zastosowanych w niej systemów, rozwój techniczny całeg gamy innych modeli i udział w wyścigach Formuły 1.

Subaru!!!

Subaru!!!

Historia Imprezy rozpoczyna się w listopadzie 1992, jednak wersja, która nas najbardziej interesuje, czyli z silnikiem turbodoładowanym, pojawiła sie na rynku europejskim dopiero w 1994 roku i nosiła nazwę Impreza GT.

Klienci mieli do dyspozycji 4 drzwiowego sedana, bądź 5 drzwiowe kombi z 2 litrowym silnikiem typu bokser z turbo o mocy 211 KM. Od słabszych wersji GT odróżniało się z zewnątrz zderzakiem z wbudowanymi halogenami, tylnym spoilerem i charakterystycznym, umieszczonym na masce wlotem powietrza do intercoolera.

W 1997 roku GT przeszło lekki lifting. Silnik w dalszym ciągu identyfikował sie mocą 211 KM. Delikatnie zmieniła się też stylistyka przodu, poprzez skromne modyfikacje przednich świateł, atrapy chłodnicy i maski. Wprowadzono koła w rozmiarze 16 cali.

W 1998 GT przeszło kolejne drobne modyfikacje. Kształt deski rozdzielczej został ujednolicony z tym znanym z modelu Forester. Zegary zyskały białe tarcze i cyfrowy licznik przebiegu. Kierowca miał teraz do dyspozycji kierownicę sygnowaną przez MOMO. Pod maską również zagościły niewielkie zmiany : większy zawór upustowy turbiny, zmieniony dolot turbo i delikatnie zmodyfikowany wlot powietrza.

Rok 1999 przyniósł największą modernizację Imprezy GT w czasie jej produkcji. Zderzak, grill i maska zyskały agresywniejszy kształt, światła (reflektory główne i przeciwmgłowe) zostały ukryte za kloszem z gładkiego szkła. Pod maską wylądował zmodernizowany silnik (tzw Phase 2), legitymujący się mocą 218KM. Modyfikacjom uległy głowice, skrzynia biegów a także zawór upustowy turbo. Zmiany nie ominęły także hamulców. Dotychczasowe dwutłoczkowe zaciski przednie na tarczach 286 mm zastąpione zostały pakietem dostępnym do tej pory tylko w wersjach STi , czyli czterotłoczkowymi zaciskami na tarczach 297 mm. Z tyłu zastosowano tarcze wentylowane. Również elektronika GT przeszła gruntowną przemianę - od modelu MY'99 możliwy jest remap ECU.

Impreza II generacji (GD/GG)

Model 2001

W 2000 roku Subaru zaprezentowało drugą generację Imprezy. Wraz z wprowadzeniem nowego modelu ujednolicono nazwę wersji turbodoładowanej, która od tej pory na całym świecie nazywa się WRX. Stylistycznie nowy model był sporym zaskoczeniem, żeby nie powiedzieć - rozczarowaniem. Ze względu na okrągłe przednie światła, nowy model Imprezy zyskał przydomek "bug-eye" ("robako-oka"). Wnętrze zyskało nowocześniejsze kształty i lepsze materiały wykończeniowe. Pod maską nowego WRX znalazła się jednostka napędowa znana z GT, czyli dwulitrowy, turbodoładowany bokser o mocy 218KM.

Kolejną nowością było wprowadzenie do oficjalnej sprzedaży w Europie topowego modelu Imprezy "poprawionego" przez Subaru Technica International - Impreza WRX-STi -, który dysponował mocą 265KM. W sprzedaży była również dostępna wersja z pakietem stylistycznym Prodrive, różniąca się przede wszystkim masywnym, przednim zderzakiem.

Ciekawostką nowej platformy było spore zróżnicowanie konstrukcyjne modelu sedan i kombi. Wersja 5 drzwiowa jest węższa i różni się od sedana wszystkimi blachami nadwozia poza przednią maską.

Model 2003

Po krytyce stylistyki modelu MY01, Subaru zdecydowało się na lekki lifting już po dwóch latach od prezentacji "bug-eye'a". Okrągłe przednie światła zastąpiono reflektorami o mniej kontrowersyjnych kształtach. Przy okazji tylne światła zyskały świeższy, "krystaliczny" wygląd. W WRX MY'03 moc silnika została podniesiona do 225 KM.

W 2004 roku Subaru, dla uczczenia tytułu Rajdowego Mistrza Świata zdobytego przez Pettera Solberga, zaprezentowało w wielu krajach limitowaną serię Imprez WRX-STi o nazwie Petter Solberg Edition (w Wielkiej Brytanii - WR1). Wyposażenie poszczególnych Solberg Edition było zróżnicowane w zależności od kraju. Polski Solberg Edition różnił się od standardowego STi czarną tapicerką i konsolą środkową, radiem Alpine (1 DIN), aluminiową gałką zmiany biegów i niewielką tabliczką z numerem egzemplarza ( "polski" Solberg Edition został sprzedany w 15 egzemplarzach). Także od strony technicznej ""Solberg" się wyróżniał. Silnik został wzbogacony o pakiet PPP (Prodrive Performance Pack), dzięki czemu wg. oficjalnych źródeł dysponował mocą 305 KM. Jednak największym smaczkiem w układzie napędowym był system DCCD (Driver Controlled Central Differential) czyli mówiąc w wielkim skrócie aktywny centralny dyferencjał z możliwością regulacji spięcia za pomocą pokrętła we wnętrzu auta. Od modelu MY'05 system DCCD był dostępny już do każdego STi jako płatna opcja.

Model 2006

Rok modelowy 2006 to kolejna zmiana stylistyki przedniego pasa Imprezy. Nowe reflektory przednie upodobniono do tych znanych z modelu Legacy. Zmieniono maskę, przedni zderzak oraz grill, który zyskał wygląd podobny do tego z nowego modelu B9 Tribeca.

Pod maską także zaszły zmiany - poprzednie jednostki zastąpiono silnikami o pojemności 2.5 litra o mocy 230 KM (WRX) i 280 KM (WRX-STi). Układ DCCD trafił na listę wyposażenia seryjnego modelu STI.

W Imprezie WRX STi MY'07 zastosowano nowy tylny dyferencjał w systemie TorSen.

Impreza III generacji (GE/GH)

Na salonie samochodowym w Nowym Jorku w 2007 roku Subaru zaprezentowało kolejną, trzecią już generację Imprezy. Zgodnie z wcześniejszymi spekulacjami podstawowym nadwoziem nowej Imprezy jest 5 drzwiowy hatchback. Sedan będzie dostępny jedynie na rynku amerykańskim, a kombi póki co nie jest przewidziane. Warto zwrócić uwagę, iż stylistyka nowej Imprezy budzi chyba jeszcze większe kontrowersje niż było to w przypadku modelu MY'01. Linie Imprezy MY'08 są poprowadzone wyjątkowo łagodnie i bez charakteru, co jest szczególnie widocznie jeśli porównamy sylwetkę nowej Imprezy z największym konkurentem czyli Mitsubishi Lancerem Evo X.

W przypadku Imprezy III generacji nazewnictwo turbodoładowanej Imprezy znów nie jest jednolite. W Europie i na rynkach amerykańskich będzie nadal WRX, jednak w Japonii tą wersję postanowiono nazwać S-GT. Ponadto w Japonii S-GT wyposażone jest w silnik 2.0 turbo (250KM), a europejski i amerykański WRX posiada jednostkę 2.5 turbo (230KM).

Co ciekawe na rynku amerykańskim WRX jest dostępny również w wersji sedan (nie przewiduje się wprowadzenia na rynek europejski modelu 4 drzwiowego).

Wersja WRX (zarówno europejska jak i amerykańska) będzie dysponowała tym samym, 2.5 litrowym silnikiemco poprzednik, rozwijającym moc 230 KM.

Wygląd nowej Imprezy w wersji WRX STI, różni się w pewnym stopniu od wersji wolnossących i WRX. Najbardziej w oczy rzucają się poszerzone błotniki, nieco inny grill i wydech z czterema (sic!) końcówkami w zderzaku z dyfuzorem.

Pod maską (w wersji europejskiej i amerykańskiej) zamontowano 2.5 litrową jednostkę turbo o mocy 300 KM i momencie sięgającym 407 Nm. Od 0 do 100km/h nowe STI rozpędza się w 5,2 sekundy, a prędkość maksymalna wynosi 250 km/h.

Na polskim rynku nowe STI jest dostępne w dwóch wersjach wyposażenia. Bogatsza wersja TOP, różni się względem tańszej fotelami kubełkowymi Recaro, 18calowymi, kutymi felgami BBS, systemem nawigacji satelitarnej, przednimi światłami przeciwmgielnymi i systemem Keyless. Warto wspomnieć, iż na rynku japońskim wersja STI w dalszym ciągu wyposażona jest w sprawdzony silnik 2.0.